SciELO - Scientific Electronic Library Online

 
vol.3 número6Los Libros de Artista-Arte de Josep GuinovartEstampas del delirio, de David Curto: Une mauvaise semaine, un libro de apropiación dieciochesca índice de autoresíndice de assuntosPesquisa de artigos
Home Pagelista alfabética de periódicos  

Serviços Personalizados

Journal

Artigo

Indicadores

Links relacionados

  • Não possue artigos similaresSimilares em SciELO

Compartilhar


Revista :Estúdio

versão impressa ISSN 1647-6158

Estúdio vol.3 no.6 Lisboa dez. 2012

 

EDIÇÕES

PUBLISHING

O proceso e o pentimento no libro de artista de Francisco Ruiz de Infante: Jardin D'Hiver (Jardin Blanc) /(Xardín de inverno, xardín branco)

Francisco Ruiz de Infante: Jardin D’Hiver (Jardin Blanc)

 

Silvia García González*

* Espanha, artista visual. Afiliação: Facultade de Belas Artes de Pontevedra. Universidade de Vigo. Graduação em Belas Artes, Doutora em Belas Artes.

Endereço para correspondência

 

 

RESUMO:
Jardin D’Hiver, o libro de artista de Ruiz de Infante como dispositivo que traballa sobre o proceso creativo, a soidade, as dúbidas; o relato e os materiais biográficos reconstrúen o documento e o artista amosa as dificultades do traballo

Palabras chave: Francisco Ruiz de Infante, Jardin d’hiver, libro de artista,

 

ABSTRACT:
Jardin d’hiver, artist’s book from Francisco Ruiz de Infante, a dispositive works about creative process, solitude, doubts. Story and materials from biography rebuilts document, and the artist show us the difficulties of work and process.

Keywords: Francisco Ruiz de Infante, Jardin d’hiver, artists’book.

 

 

Introducción. Contexto da obra

Francisco Ruiz de Infante naceu en 1966 en Vitoria, no Pais Vasco (España) estudou Belas Artes na facultade de Bilbao, no Pais Vasco e Paris, é profesor na Esad, a École Supérieur de Arts Décoratifs de Strasbourg dende 1999.

A maior parte da súa obra, dende comezos do 90 do século pasado, toma forma de complexos proxectos que abarcan instalacións en forma de percorridos por espazos arquitectónicos modificados, taboas apoiadas que conforman unha fráxil pasarela, vasos, mobles pintados de branco…. Proxectos que se desenvolven ó longo de varios anos. Nas publicacións e catálogos de exposicións xeneradas por estes proxectos, podemos atopar os debuxos, bosquexos, planos e as distintas fases do proceso de desenvolvemento.

No texto do catálogo de Centro de tránsito para adolescentes atopámonos coa seguinte descripción da concepción de Francisco Ruiz de Infante acerca das implicacións da arte e o proxecto:

[…] para quien el arte es tensión y densidad de significados; cuestión de actitud personal y sopesamiento de conocimiento y sensibilidad; proyección (en definitiva) conducida desde la mismidad individual a lo colectivo (Sáenz de Gorbea, 1992).

Traballa co propio proceso de maduración e elaboración e parece fuxir, por tanto, do obxeto final exposto na vitrina dun museo (sen pistas sobre a súa xénese). No seus traballos o proxecto expándese, retroaliméntase e sufre constantes modificacións que aparecen reflexadas na documentación.

 

1. Jardin d’hiver (Jardin blanc)

Este libro de artista aparece no contexto dos macro-proxectos que Francisco Ruiz de Infante desenvolve ó longo de varios anos, neste caso no Centro de Tránsito para adolescentes, parece que asistamos ó Work in Progress, e neste contexto é pertiente destacar que a utilización do soporte de libro de artista lle permite convertir o material documental nun recurso metalingüistico sobre as súas obras.

Jardin d’hiver toma a forma de relato-diario sobre o proceso de traballo nun invernadoiro (Figura 1, Figura 2) (na introducción do texto se nos aclara que existe ese espacio e que Ruiz de Infante traballou nel para o proxecto de Centro de tránsito para adolescentes).

 

 

Nas páxinas relatase a través do texto e a imaxe (que lonxe de ilustrar, presenta batalla) o esforzo para "habitar" un invernadoiro abandonado, onde a naturaleza invade o espazo introducíndose polas gretas; reclama o protagonismo, loitando contra o ensimismamiento do artista, a ruina, a realidade exterior que o reclama.

No libro relata as dificultades físicas de traballar neste tipo de espazos, o frio, a chuvia, a ambivalencia de desexar abandonalo e a rutina do traballo.(Figura 3)

 

 

2. Fraxilidade, pentimento

Na propia disposición do texto traballa coa idea de arrepentimento, a corrección, a re-elaboración da memoria, a reunión dos materiais e a separación co mundo que se presenta en forma de obligacións laborais, chamadas, preocupacións.

Aparece a idea de fracaso, deixar que a naturaleza invada de novo o espazo. No fragmento da introducción a Jardin d’hivern cóntasenos:

El resultado de este trabajo (la idea de facsimil) responde al intento de jugar hasta el límite con la gran contradicción "verdadero-falso" que este tipo de publicaciones sugiere (todo esto subrayado por el juego de idiomas, de correcciones, de tachaduras y de malentendidos que ello supone) no hay que olvidar tampoco que la idea de palimpsesto se elabora constantemente en su obra. La memoria y las repetición de las obsesiones están siempre presentes. El palimsesto aparece aquí explícitamente. Puede ser que sea esto último lo que le ha incitado a realizar el proyecto. La idea de que todo deja una traza. […] Las obsesiones de este proyecto aparecen claras en ese lugar: la idea de protección, la idea de trabajo constante y el intento de recuperar lo perdido (algo para el muy ligado a la infancia y la adolescencia: el paraiso) (Le Pautrec, 1992)

O libro conclue coa dúbida acerca do resultado, o obxetivo, ¿un tesouro escondido?, ¿os cristais enterrados ou a bela durminte? para rematar decindonos que quizais a parcela de aire do xardín branco acabou coa mancha negra dos pulmóns. A narración, a atmosfera de conto se enfronta coa confesión do diario, as preocupacións, as realidades que impiden o traballo; as dúbidas que se manifestan nas letras minúsculas que corrixen o texto escrito "a maquina". A contraportada contraría a portada, primeiro o invernadoiro cercado pola maleza, no final o invernadoiro como envoltorio branco, reconstruido.

 

Conclusión

O análise do libro de artista Jardi d’Hiver invítanos a explorar a posibilidade de convertir o libro de artista nun documento que participa do proxecto artístico, un dispositivo-artefacto carregado de significado, que desafía as normas do que entendemos por libro, para enfrontarnos cun libro-obxeto que nos desvela o modo de traballar de este artista. É pertinente reivindicar a revisión deste tipo de proxectos, cando o obxeto libro se atopa en cuestión tamén no ámbito artístico, como simple recopilación-catálogo. Atopámonos neste caso cun dispositivo que activa o pensamento, expón as dúbidas e nos fai reflexionar.

 

Referencias

Caixaforum, mediateca [Consult. 2012-07-09] Dossier sobre Ruiz de Infante. Disponible en http://www.mediatecaonline.net:80/Obert/EP00026/www/enter_es.htm         [ Links ]

Ruiz de Infante, Francisco (1992) Centro de tránsito para adolescentes. Vitoria: Diputación Foral de Alava.         [ Links ]

Ruiz de Infante, Francisco (1992) Jardin Blanc -Jardin d'Hiver. Vitoria: Sala Amarica. Diputación Foral de Alava.         [ Links ]

 

Artigo completo recebido a 9 de setembro e aprovado a 23 de setembro de 2012.

 

 

Endereço para correspondência

Correio eletrónico: silviagarcía@uvigo.es (Silvia García).

Creative Commons License Todo o conteúdo deste periódico, exceto onde está identificado, está licenciado sob uma Licença Creative Commons